Kung paanong nabulag si Haring Midas ng kasakiman, gayundin ang mga dinastiyang politikal ngayon na pinapagalaw ng yaman, kapangyarihan, at anyo. Ang kanilang pamana ay hindi paglilingkod, kundi sariling kapakanan.

Ang pulitika sa Pilipinas ay parang isang malaking negosyo ng iilang pamilya  at ang mga puwesto sa gobyerno ay tila minamanang ari-arian lamang.

Sa loob ng mga dekada, ang mga dinastiyang politikal ay nagpalitan ng mga puwesto sa pamahalaan na para bang mga pamana ng kanilang angkan. Paulit-ulit na ang parehong mga apelyido ang namamayani sa lokal at pambansang halalan — sabay-sabay man o sunud-sunod. Sa pinakamasahol na kaso, ang kanilang mga pangalan ay naging katumbas na ng mga rehiyon ng kanilang kapangyarihan — gaya ng mga Duterte sa Davao, Marcos sa Ilocos, at Villar sa Las Piñas.

Ang kapakanan ng mamamayan ay pangalawa lamang para sa mga dinastiyang ito. Ang pangunahing layunin nila ay ang manatili sa kapangyarihan at magkamal ng yaman.

Sa bawat pagdurusa ng karaniwang pamilyang Pilipino, nakatindig ang mga imperyo ng naghaharing pamilya. At handa silang gawin ang lahat upang mapanatili ang kanilang dugo sa kapangyarihan — kahit na mangahulugan ito ng pagbubuwis ng dugo sa ilalim ng kanilang mga trono.